CODE MOUSE

<style type="text/css">BODY {cursor:url(ลิงค์รูปเมาส์ปกติ),auto;}a {cursor:url(ลิงค์รูปเมาส์เมื่อชี้ที่ลิงค์),auto;}</style>เครดิทอะไรก็ว่าไป

CODE กล่องเพลงแบบชิดมุม

ตัวสีแดงๆอ่ะ ก็อปไปเลยยย



<div style="text-align: center;">
<span style="color:#000000;">EI EI</span><a href="http://my.dek-d.com/finalsanta/writer/view.php?id=992276" rel="nofollow" style="background-color: #FFFFFF; text-decoration-line: line-through; overflow: hidden; font-family: georgia; color: #777777; font-size: 10.6667px; letter-spacing: 1px; position: fixed; bottom: 1px; ซ้ายหรือขวา: 1px; display: inline !important;" target="_blank"><iframe allowfullscreen="" frameborder="73" height="ความสูง" src="//www.youtube.com/embed/ใส่URL?rel=0&amp;autoplay=1" width="ความกว้าง"></iframe></a>FINAL</div>





DEK D

BL Snowwhite And Blood's Kissing

ภาพของเด็กน้อยวัยไล่เลี่ยกันที่วิ่งเล่นในสวนหลังบ้านเป็นที่ชินตาของเหล่าบอดี้การ์ด ชายชุดดำประมาณวิบคนยืนหันหลังให้ผู้เป็นนายทั้งสองที่อายุเพยงแค่ 6 ปีเท่านั้น

"อย่าทำตัวเป็นสโนวไวท์ไปหน่อยเลยน่า" มิคาเอลจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ เขาไม่ชอบให้น้องชายหายไปจากกรอบสายตา แม้ว่าตัวเองจะคอนชอบแกล้งก้อนขาวๆ สวมบทบาทเหมือนราชีนีใจร้าย ไล่ต้อนเจ้าหญิงผู้ไร้หนทางปกป้องตัวเองไปเรื่อยๆจนกว่าจะพอใจ

ใช่ มิคาเอลก็เป็นแบบนั้นน่ะแหล่ะ

"พี่มิล อย่า" เสียงสั่นๆดังออกมาจากปากน้องชายผู้ตัวเล็กนิดเดียว ทั้งๆที่เกิดทีหลังเขาไม่ถึงปี ลูซิเฟอร์ก็ยังตัวเล็กมากๆอยู่ดีเมื่อเทียบกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน

"หุบปาก" เขากระชากแขนของลูฟจนตัวปลิวไปกระแทกต้นแอปเปิ้ล

คนตัวเล็กเริ่มเบะปากเตรียมจะร้องไห้จ้า แต่ติดที่ว่ามือของพี่ชายกดปิดที่ริมฝีปากแดงปลั่งดั่งเลือดไว้เสียก่อน

"ตามมา เงียบๆ" คนเป็นพี่ดึงมือขาวๆนั้นหลบเหล่าชายชุดดำ ไปจนถึงต้นแอปเปิ้ลต้นใหญ่ที่อยู่ใกล้กับโพรงหินเล็กๆ แต่ใหญ่พอสำหรับเด็กทั้งสองคน

"ลูฟ ปล่อยเรา เราเจ็บ"

"เงียบ" มิลคาเอลปล่อยมือจากข้อมือขาว น้องชายตัวน้อยนั่นกอดเข่าเอาหน้าซุกแขน สะอึ้นเบาๆ

สุดท้ายแล้ว คนเป็นพี่ชายก็ทนไม่ไหว ยื่นใบหน้าเข้าไปกระซิบปลอบโยนเบาๆที่ข้างหูจนน้ำตาเริ่มแห้ง

"พี่มิล ดุ"ลูฟตัวน้อยเอ่ยเสียงแผ่ว นั่นทำให้มิคาเอลกรอกตา

"รู้แล้วน่า" ใช้สองมือขยี้แก้มแดงๆนั่นอย่างหมันเขี้ยวก่อนจะฝังริมฝีปากลงไปบนเรียวปากเล็กๆของคนตรงหน้า

เด็กทั้งสองไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร เพียงแค่รู้ว่ามันรู้สึกดีสุดๆ มิคาเอลชอบกลิ่นหอมๆจากตัวของอีกฝ่าย ลูซิเฟอร์เองก็ชอบสัมผัสที่พี่ชายมอบให้


ทำตามใจปราถนา ตราบใดที่ไม่มีใครรู้ ความลับก็ยังคงเป็นความลับต่อไป

=( You will have so bad felling.

ทำไมคุณดูซีเรียสจัง?

ตารางงานชีวิตบอกทีว่ายังว่างอยู่

ส่วนมากผมใช้เวลาไปกับการนั่งโง่ๆอยู่หน้าคอมพิวเตอร์

หรือไม่ก็ออกไปร้านสะดวกซื้อ

ถ้าหากมีรายกายไหนที่ชวนคุณไปท่องเที่ยวแล้วล่ะก็ ผมคงกดปิดมันซะ

บางทีมันก็น่าสนุกตรงที่ว่าเราไม่รู้ว่าจะมีเวลาว่างตอนไหน ยังไง เมื่อไหร่

ชีวิตผมอยู่แต่ในบล็อคเกอร์ และมีเพื่อนดีๆไม่กี่คน

คนที่ผมคุยด้วยแล้วเขา้ใจส่วนมากจะเป็นรุ่นพี่ที่แก่กว่าผมสามปี

ตลกดี ตรงที่ผมไม่ค่อนสนใจว่าตัวเองจะดูตลกที่ต้องทำตัวเป็นเด็กเนิร์ดเวลาไปโรงเรียน

ถ้าหากคุณคิดว่ากำลังจะมีปัญหา ผมคิดว่าผมทิ้งช่องทางการติดต่อไว้แล้วนะ

มันหาง่ายมาก ถ้าคุณสายตาดีพอ ผมยังยอมรับว่าบางครั้งผมก็ตาถั่ว

When I see your smile

=)

กาลครั้งหนึ่งของนิทานเด็กเรื่องแล้วเรื่องเล่าที่เปี่ยมด้วยเวทมนต์

เรื่องเล่าที่ถูกปรุงรสขึ้นจนหวานฉ่ำ

กับเรื่องราวที่เต็มไปด้วยรสขมและกลิ่นเอีียนๆของคาวเลือด

หยิบยกเอาเรื่องราวทั้งหมดมาเรียงร้อยและเปลี่ยนสำนวนใหม่ทั้งหมด

ทางเดินเข้าสู่ประตูหน้าเว็บ

หนึ่งคน สองคน สามคน

นิทานภาพเคลื่อนไหว

>>ห้องรับรอง